"Głowa Niobe" - czyli o kilku dniach w pałacu w Nieborowie

 

 

 

Pewnie też zauważyliście, że polski kryminał ma się bardzo dobrze. I nie mam na myśli tylko książek w stylistyce retro, ale także te współczesne. Mamy w końcu takiego Miłoszewskiego, którego "Ziarno prawdy" chwaliłam niedawno na tym blogu. Pragnąc więc poznać także twórczość innych polskich autorów parających się tym gatunkiem sięgnęłam po powieść Marty Guzowskiej "Głowa Niobe". Jest to druga książka autorki opisująca przygody profesora Ybla, który przez przypadek zostaje wplątany w śledztwo dotyczące morderstwa.

 

 

Marta Guzowska - archeolog z tytułem doktora, pracownik Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego; obecnie mieszka w Wiedniu. Specjalizuje się w badaniach ceramiki z II tysiąclecia p.n.e. z rejonów Egei i zachodniej Anatolii. Brała udział w licznych wykopaliskach na terenie Grecji i Izraela. Od dwunastu lat jest członkiem ekipy wykopaliskowej w Troi. "Ofiara Polikseny" to pierwsza część cyklu kryminalno-archeologicznego, którego głównym bohaterem jest Mario Ybl. Jest laureatką Nagrody Wielkiego Kalibru.

 

Pałac w Nieborowie

 

Opis z okładki:

 

W Nieborowie, dawnej arystokratycznej posiadłości odbywa się konferencja naukowa, w której udział biorą uczeni z całej Europy. Pierwszej nocy ginie jeden z jej uczestników. Okazuje się także, że przez śnieżycę nikt nie może wydostać się z pałacu...

 

 

Jak wskazuje opis  historia jak u Agaty Christie. Odcięty od świata pałac a w nim grupa naukowców zamknięta z mordercą. Troszeczkę przypomina to "I nie było już nikogo" wyżej wspomnianej autorki, ale wykonanie nieco inne. Niestety moim zdaniem gorsze. Autorka mimo dużego potencjału jaki drzemał w wymyślonej przez nią historii nie stworzyła wybitnego kryminału, tylko dość przeciętny. Czytając bardzo brakowało mi napięcia i suspensu, akcja chwilami toczyła się dla mnie nieco za wolno i niektóre wydarzenia były dość przewidywalne, nawet - co najgorsze - z łatwością już w połowie książki odgadłam kto jest mordercą. Jednakże nie zrozumcie mnie źle, to nie jest tragiczna powieść, a nawet powiedziałam bym całkiem przyjemna. Mimo braku napięcia czytało mi się tę książkę szybko, bez trudności. Autorka operuje lekkim przyjemnym stylem, więc na szczęście nic mi podczas lektury w jej sposobie pisania nie zgrzytało.  

 

 

Ciekawe w powieści okazują się sylwetki bohaterów. Marta Guzowska wykreowała postacie dość nietypowe, można by nawet powiedzieć karykaturalne. Prym tu wiedzie bezsprzecznie główny bohater i detektyw wbrew woli - profesor Mario Ybl. Osoba naprawdę ciekawa - cynik, który bardziej od bawienia się w poszukiwanie mordercy woli czekać na przybycie ratunku. Inną ciekawą bohaterką jest jego dawna znajoma Juliana. Razem tworzą bardzo ciekawy duet.

 

 

Autorka wplotła do swojej powieści dużo ironii, która często mnie rozbawiała, ale również czasami miałam wrażenie, że jest jej trochę za dużo i że jest po prostu zbędna. Akcja utworu rozgrywa się w starym pałacu w Nieborowie, ale według mnie pisarce nie udało się oddać klimatu tego miejsca, co mnie bardzo rozczarowało, bo uwielbiam, gdy historia rozgrywa się w jakiejś starej posiadłości.

 

 

"Głowa Niobe" to nie jest zły kryminał. To całkiem poprawna powieść detektywistyczna w starym stylu, gdzie w zamkniętym pomieszczeniu znajduje się grupka ludzi, wśród których jedno z nich jest mordercą.  Myślę, że sięgnę jeszcze po twórczość tej autorki. Słyszałam, że w najbliższym czasie ma się pojawić trzecia część przygód profesora Ybla, ale ja najpierw postaram nadrobić pierwszą część.